Pamilya, Paanong naging Pamilya?

Sabi nila ang bukas ay isang tanda ng bagong pag asa. Panibagong lakas, at inspirasyon .

Pero paano mo nga ba ito haharapin kung punong puno ang puso at isipan mo ng galit.

Galit sa mga bagay at taong nakapaligid sayo.

Paano nga ba maaalis ito.

Kung sa panalangin ko lang palagi idadaan walang araw na hindi ko ito inuusal.

Na sana sa bawat umagang darating sa akin ay may panibagong lakas  sa pagharap sa hamon ng buhay. na sana ay hindi ko na makaharap ang mga tao sa paligid ko  na kinakayamutan ko... 

Nakikita ko sa ngayon ang buhay ko na walang kabuhay buhay. Paano nga ba ako ulit magpapalakas. Magiging inspired ulit. Na kahit mismong mga  taong nagmamahal sa akin ay nahihirapan na akong unawain. paano kaya yun? Yung  ako naman ang maging malakas at maging sandalan niya. 

Yung ako naman ang uunawa sa kanya. 

Pero paano ko gagawin ang mga bagay na ikakapanatag ng kalooban at isipan ko. 

Paano  ako hindi maiinis sa kapaligiran ko? kung isa sa mga kinakainisan ko ay ang  pamilya ko. Minsan natatanong ko sa aking sarili. Bakit ako pa ang naging ako. Bakit sila pa ang naging pamilya ko. Kung pwede lang mamili ng pamilya ginawa ko, Pati ako nadadamay sa mga kabuwisitan nila sa buhay. 

Simple lang ang hiling ko...

 Magkaroon ng isang payak at may seguridad na buhay dito sa mundong ito.Pero ang tanong paano. kung ang pagsusumikap lang ang sasabihin nyo. Nagpupursige ako sa buhay na ito. 

Ngunit ang masaklap lang ay mismong pamilya ko ang syang naglulubog sa akin para maramdaman ko ang ganitong mabigat na pakiramdam,. kung kayat pati ang taong pinaghuhugutan ko ng lakas ay nawawalan na ng inspirasyon at gana sa buhay namin dahil na rin sa pamilyang walang silbi na syang kinabibilangan ko.

the facebook

adik ka ba sa facebook?

yung tipong di ka makakatulog kung di ka mag lolog- in in that day.

parang kulang ang  araw mo kung di ka  nakapaglog-in.

ano nga ba meron sa facebook?
 mga litrato ng mga kaibigan mo or malapit na tao sayo 

sa ibat ibang lugar na magagalaan.

mga kinain nila, mga binili nila, at kung ano ang meron sa kanila.

 facebook a social networking site, uso oo nasa trend kung baga, 

you can easily found a long lost friend or relative in this way,  you can easily get in touch with them,

pero kung titignan mo  in the negative side para sa akin isa itong payabangan na site.payabangan kung saan ka na nakarating, kung ano ang meron ka, at mga nakain mo.

hays.... tama bang ilagay mo dun kung ano ang kakainin mo mamayang gabi,

kung saan ka pupunta sa weekends, or kaya naman  e kung anong latest gadgets meron ka,

pagyayabang un hindi ba?

nakakadismaya lang  kasi sa mga taong hindi marunong umintindi  at gamitin ito ng wasto is parang nagiging site ng pagyayabang ang facebook.

INGGIT INIS MABUTI BA ITO?

Inggit... Inis... mabuti nga ba ito sa ating pagkatao?

Madalas kapag nakikita ko ang  mga picture ng mga closed friends ko  or kaya mga  grade school/high school/ college classmates ko na nag punta sila sa singgapore, namili sa hongkong, kumain sa Thailand, nag Boracay, Palawan at saka Bohol naiingit ako, especially kapag pinakikita nila mga napapagawa nilang mga mansion or small man na bahay at ang kanilang magagara at mamahaling sasakyan.

Di ko maiwasang mainggit at mainis... palagi kong usal sa aking sarili  ano pa kaya need kong gawin para lang maabot ko rin ang naabot nila, ano pa kaya ang dapat kong gawin ng marating ko rin ang narating nila... 

minsan natatanong ko ang aking sarili  kapag nakaharap ako sa salamin

"Kulang pa ba ang determinasyon ko sa buhay? ang pagsusumikap ko? baka kailangan na mag 24  hours na akong mag hanap buhay para lang matamasa ko rin ang sarap ng buhay katulad nila?"

 Na-i-ingit man ako at naiinis sa aking sarili, pero ito ay magsisilbing inspirasyon ko para mas lalo akong magsumikap sa buhay na ito.

BUKAS... KATAPUSAN NA NG MUNDO..

madalas pang nanonood ako ng news sa tv panay patayan, pagtaas ng langis, pagtaas ng bilihin, bagyo o kaya naman lindol. meron pa ngang stunami at tornado na kumikitil ng buhay ng tao, sumisira sa kalikasan at  nagdudulot ng kaguluhan, kalituhan sa mga tao kung  nalalapit  na nga ba ang katapusan ng mundo?

kaya minsan ayaw ko nang manood ng tv kahit makinig sa radio at magbasa ng dyaryo... kasi lagi na lang pangit ang nakikita at napapakinggan kong balita.

kapag naman naglalakad ako sa mall madalas may nagaabot sa akin ng pamplet na isang religious group na  ang tema sa unahan "MALAPIT NA ANG KATAPUSAN", o kaya naman kapag nakasakay ako sa dyeep o buss ay may biglang magsasalita sa unahan about katapusan....

nakakatakot "OO" pero, sa kabilang banda mas maganda nga siguro araw araw iisipin ng bawat tao na malapit na nga ang katapusan  ng mundo, para sa ganun eh araw araw masabi natin  sa mga taong mahal natin  sa ating  buhay na kung gaano natin sila pinahahalagahan at kamahal. na  ilbis na magalit ka at mainis sa araw araw  na pamumuhay mo na paulit ulit eh matuwa ka at maenjoy natin ang bawat segundo ng ating buhay na pinahiram  lang sa atin ng nasa taas. na metras mabuwisit  ka sa mga taong kinaiinisan mo eh subukan mong pasukin ang  kanilang pagkatao, para lubos mong maunawaan sila, tulad mo ganun din ang gagawin ng mga tao sa paligid mo kung araw araw eh iisipin nila na bukas eh KATAPUSAN na... marahil siguro  kapag araw araw natin iniisip na KATAPUSAN NA NG MUNDO BUKAS eh....

" we can  easily spread love, respect, and understanding."

tuloy bigla kong naisip paaano na kaya kung talagang BUKAS eh KATAPUSAN NA NG MUNDO... HANDA ba ako?

ngayon hanggat may pagkakataon pa tayo at oras.... alamin natin, tuklasin natin, ang tunay na pinahihiwatig ng lumikha sa ating lahat, kung iisipin mo ang magaganap na nakakapang hilabot na katapusan , matatakot ka....ngunit mas dapat mong isipin sa ngayon pagkatapos maganap iyon eh, may isang bagong simula ... simula na pamumuhay sa piling nang poong may kapal.   (diba mas masarap iyon ang mabuhay kasama ang diyos sa langit) 

nasa atin mga kamay ang kasagutan kung paano! alamin mo.... hanggat may panahon pa.                                   

KANYA KANYA

kanya kanya lang tayo ng problema sa buhay.

kala mo walang problema at hinanakit ang ibang tao. 

kala mo malakas ang loob nila at kaya nila lahat. 

hindi mo lang nakikita pero nadadapa rin sila, 

nasasaktan at umiiyak gaya mo.

kanya kanya lang talaga tayo, ng mga dalahin sa mundong ito.

nasa ating mga kamay kung paano natin dadalhin.

kung paano natin susulusyunan at lalabanan ang mga ito.

nasa sa atin lang kung papadaig ba tayo or pagtatagumpayan ba  natin

ang bawat pagsubok at hamon na dumarating.

kanya kanya lang talaga tayo.....

PRETENTION

I do not pretend to be as good

Simply showing the way it should

I`ve made it clear to where I stood

But all the time they misunderstood.

I`ve shown them beauty, madness and reality

But what they`ve done is purely stupidity

Learning toward some people insanity

Dictates them softly of something unworthy

People who don`t care about people

In everything they do, they won`t be able

When they walk, their feet above their heads

As If I where you, I just wish I was dead

Some damn people are holding some rights

With their crazy puppets on their sides

Asking their background of credibility

A truthful fact of greedy and immorality

In a short period of observing at them

Looks like I’m watching some hilarious film

No word can describe them perfectly

But I tell you now, they are threat to everybody.

Thank You

Thank you is the only word that overflows into my heart.

Thank you is the only precious gift that i can give you worthy.

Thank you is the only way that i can show you, that you are highly appreciated.

 Thank you is the only thing that shows the world  how much you have a golden heart, 

once that i whisper this words in to your ears ,

it can easily created a smile in your lips. 

Now  my heart confessed into this white paper through out my poet's tongue,

How much I am Lucky to have you in my life.

How much you bring sunshine in every morning I have.

Why this two simple words, Do I need to whisper you every morning.

Why do I need to iterate more times to you to say this " two sweet words"

every time you light up my feelings.

Now You know, Why did I need to say this to you

Because I have more luck than a billionaire...to have you.

Because You are my Sunshine in my morning.

Because you deserved to hear this "two sweet words", because you have a good heart.

Because  your personality contributes a deep meaning in this word.

Its Simply because you are.